سلام بر مهدی، جوهر دین و نور یقین، ذخیره الهی و منجی نهائی؛

سلام بر مهدی، کعبه مقصود و قبله موعود، سر عظیم و اسم اعظم؛

سلام بر مهدی، ستاره طالع و نجم ثاقب، مسیح مسیحها و موعود موعودها؛

سلام بر مهدی، صاحب شب قدر و عصاره عصر؛

سلام بر مهدی، دیده بان خدا و مظهر هدی، وصی اوصیاء و گزیده اولیاء؛

سلام بر مهدی، علم منصوب و علم مصبوب، پرچم برافراشته و دانش انباشته؛

سلام بر آن عزیزی که کمال موسی و بهاء عیسی و صبر ایوب با اوست، و آن سفینه النجاه در وصفش فرمود: تعرفون المهدی بالسکینه و الوقار، و بمعرفه الحلال و الحرام و بحاجه الناس الیه و لایحتاج الی احد.

او که چون برخیزد عالمی را برخیزاند و بدنبال خویش کشاند.

وقتی بیایی، نسل توفان در رکابت

جنگل به جنگل، این سواران در رکابت

ای فرصت فردای توفان مقابل

توسن‌ترین آتش رکابان در رکابت

وقتی بیایی روی بال اسب خورشید

مردان تندر، یکه تازان در رکابت

ای ابتدای هر چه طغیان، چشمه‌ها هم

با جوشش صد رود طغیان، در رکابت

وقتی بیایی، آسمان نوشان خاکی

آتش نفس، بی‌مرگ مردان در رکابت

ما قامت سبز تو را از دور دیدیم

و هر چه موج و هر چه توفان در رکابت